Een bijzonder samenwerkingsproject tussen Harald Vlugt en Joost Zwagerman.
Joost Zwagerman maakte 9 nieuwe gedichten waarin een ikfiguur zijn muze observeert terwijl zij op haar beurt aandachtig naar kunst kijkt. Zo ontstaat een ‘dubbele blik’: de ikfiguur kijkt naar zijn liefje die weer kijkt naar werken van uiteenlopende kunstenaars als Gerhard Richter, Gerrit Berckheyde, Marlène Dumas, Roy Lichtenstein en Hokusai.tentoonstelling
Harald Vlugt maakte negen collages bij de gedichten. Onder zijn handen transformeren de werken, waar Zwagermans muze in de gedichten naar kijkt, op het eerste gezicht tot ingenieuze beeldcitaten, maar die bij nadere beschouwing totaal nieuwe en autonome kunstwerken blijken te zijn. Nieuw naar de vorm, nieuw naar de gebruikte materialen, nieuw met de werken van Richter, Lichtenstein, Berckheyde e altro als grondstof. Na de ‘annexatie’ door Vlugt krijgen de regels uit Zwagermans gedichten én die van de oorspronkelijke kunstenaars een heel nieuwe lading en betekenis: het beeld vult hier de tekst niet aan, Vlugts beelden transformeren de gedichten van Zwagerman – en zo ontstaat een soort drietrapsraket in woord en beeld.
overgenomen van hun website: vous etes ici
